Historia Pałacu w Łące

 

 

       Na  północny  wschód  od  Rzeszowa,  w  promieniu  9 km  od  centrum  miasta,
w dwunastohektarowym parku, w wiosce Łąka, jest usytuowany pałac o kilkuwiekowej
i  bogatej  historii.
     Pałac  został  wybudowany w 1586 roku przez Krzysztofa Kostkę, właściciela  dóbr Łańcuckich.  Po śmierci jego żony - Anny Pileckiej - dobra łąckie przeszły w ręce książąt Lubomirskich,  którzy  byli  ich  właścicielami  do  roku 1720.
Następnymi  dziedzicami,  aż  do  roku  1775,  byli  książęta  Sanguszkowie.
     Od księcia Józefa Sanguszki "klucz łącki" wraz z pałacem nabył Aleksander Morski,
z pochodzenia Czech,  a posiadłoscią zarządzał jego syn Ignacy.  Po śmierci Ignacego Morskiego właścicielką Łąki została Zofia Czosnowska, z którą Ignacy żył w nielegalnym związku.
     W  roku 1835  "klucz  łącki"  nabył  ordynat  na  Łańcucie  hr. Alfred Potocki - herbu "Pilawa".  Hrabia Alfred  objąwszy  Łąkę  w  posiadanie zastał pałac i przyległe budynki
w ruinie.  Po ich renowacji pałac został przeznaczony na fabrykę sukna, która działała
do  roku  1854.
     Córka  hrabiego  Potockiego  i  księżnej  Józefiny Czartoryskiej - Zofia - wyszła za mąż 
za  Austriaka  Dietrichsteina  i  w  wianie  ślubnym  otrzymała dobra w Łące.  Nie mając potomstwa postanowiła założyć w pałacu Zakład dla osieroconych dziewcząt z ordynacji łańcuckiej,  by  przygotować  je  do  życia,  jako  przykładne  gospodynie  domowe.
     W początkowym okresie zakład prowadziły osoby świeckie, które nie spełniły oczekiwań fundatorki.  Dlatego  dowiedziawszy  się  o  powstaniu  we  Lwowie  rodzimego Zgromadzenia  Sióstr  Opatrzności  Bożej,  zajmującego  się  działalnością  opiekuńczą, wychowawczą  i  resocjalizacyjną,  hrabina  zwróciła  się  z  prośbą  do  przełożonej generalnej  - Matki  Marcjanny  Antoniny  Mirskiej -  o  podjęcie  pracy  w  sierocińcu.
     Akt  fundacyjny  został  spisany  w  Łańcucie  1 kwietnia 1860 roku  i  podpisany  przez fundatorkę,  jej  świadków  oraz  Matkę  Mirską.  Akt  ten  został  potwierdzony  przez Ordynariat Lwowski 11 kwietnia 1860 roku, a przez Sąd Krajowy 26 czerwca tegoż roku.

 

                                                                           

                              M. Antonina Mirska                                     Zofia Dietrichstein z Potockich
            Założycielka Zgromadzenia                                         Fundatorka Domu

     W styczniu 1954 roku władze państwowe przekształciły sierociniec w Dom Pomocy Społecznej dla Dzieci Głęboko Upośledzonych.

 


Nowe zasady dotyczące cookies W ramach naszej witryny stosujemy pliki cookies w celu świadczenia Państwu usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu końcowym. Możecie Państwo dokonać w każdym czasie zmiany ustawień dotyczących cookies.
[zamknij]